Produkty i rozwiązania do ekstrakcji

Do tradycyjnego oznaczania tłuszczu w żywności i paszach często stosuje się metody ekstrakcyjne. Procedurę separacji fizycznej stosuje się także w analizach środowiskowych i pozostałości oraz w kontroli jakości surowców. W wielu laboratoriach środowiskowych metodę tę wykorzystuje się np. do analizy dioksyn, pestycydów, EOX (ekstrahowalnych organicznych związków halogenowych) i innych substancji niebezpiecznych. W przemyśle tekstylnym ekstrakcję metodą Soxhleta wykorzystuje się do analizy powłok włókien. Innym możliwym zastosowaniem jest oznaczanie pochodnych trotylu w glebie i podobnych próbkach w analizie pozostałości.

Oznaczaną substancję rozpuszcza się w próbce za pomocą odpowiedniego rozpuszczalnika i oddziela od rozpuszczalnika. Powstały ekstrakt można teraz oznaczyć ilościowo lub jakościowo.

Na przykład eter naftowy, heksan lub eter dietylowy stosuje się do ekstrakcji tłuszczów i olejów z żywności i paszy. Stosowane tu metody to tzw. zasada Röse-Gottlieba, zawartość tłuszczu według Schmida-Bondzyńskiego-Ratzlaffa (SBR), zawartość tłuszczu całkowitego według zasady Weibulla-Stoldta lub Weibulla-Berntropa lub w sektorze paszowym oznaczanie tłuszczu surowego metodą Weendera. analiza. Zanieczyszczenia organiczne można ekstrahować z różnego rodzaju próbek za pomocą heksanu, acetonu lub toluenu lub ich mieszanin.