Destylacja jest jedną z najstarszych metod rozdzielania substancji. Technologia ta została rozwinięta w kierunku bardziej wydajnej destylacji z parą wodną, która zapewnia bezpieczniejsze, szybsze i bardziej powtarzalne wyniki dla tego samego zakresu próbek. Zdolność substancji do oddzielenia za pomocą pary wodnej jest wykorzystywana w wielu obszarach analitycznych w celu określenia jakości lub ilości tych substancji.
W analizie żywności zawartość lotnych zasadowych związków azotu wykorzystywana jest do określenia świeżości ryb i przetworów rybnych. Należy monitorować zawartość SO2 w żywności i napojach pod kątem zgodności z ustawowymi maksymalnymi wartościami granicznymi. W żywności takiej jak suszone owoce, wino i krewetki dwutlenek siarki jest stosowany jako środek konserwujący i należy go odpowiednio określić. W laboratoriach winiarskich w ramach wymogów dotyczących etykietowania analizowana jest zawartość alkoholu w napojach alkoholowych oraz zawartość SO2 i siarczynów. Zawartość kwasów lotnych jest ważnym parametrem wpływającym na smak wina. W produkcji piwa stężenie wicynalnych diketonów wykorzystuje się do oceny procesu fermentacji i smaku piwa. W analizach środowiskowych określa się zawartość amonu, liczbę fenolową i zawartość cyjanków (stężenie cyjanowodoru) w glebach i wodzie. W przypadku klejów aminoplastycznych o skuteczności klejów decyduje zawartość formaldehydu. W przypadku materiałów drewnianych zawartość formaldehydu służy do klasyfikacji materiałów zgodnie z ustawowymi limitami emisji.
Destylacja parą wodną z miareczkowaniem
Destylacja z parą wodną, a następnie miareczkowanie zapewnia wynik ilościowy w najszybszy i najbardziej bezpośredni sposób. Zebrany destylat bezpośrednio po destylacji miareczkuje się poprzez dodanie roztworu miareczkowego i oblicza się wynik.
Metodę stosuje się do oznaczania lotnych zasadowych związków azotu TVB-N w rybach i produktach rybnych zgodnie z BVL L10.00-3, do analizy azotu amonowego w glebach i wodzie oraz do oznaczania zawartości SO2 w żywności. Analiza lotnych kwasów w winie wymaga podgrzania próbki do temperatury wrzenia przed miareczkowaniem w celu usunięcia CO2. Próbkę następnie miareczkuje się NaOH. Destylację z parą wodną i miareczkowanie NaOH stosuje się również do oznaczania zawartości formaldehydu w klejach i materiałach drewnianych.
Destylacja z parą wodną w celu przygotowania próbek do późniejszego oznaczania ilościowego innymi metodami
Substancję lotną w parze oddziela się z matrycy próbki metodą destylacji z parą wodną, a następnie, w zależności od matrycy próbki i analitu, oznacza się ją ilościowo np. fotometrycznie, poprzez pomiar gęstości lub innymi metodami. Na przykład do określenia liczby fenolowej w glebie i wodzie stosuje się niemiecką normę DIN 38409 do fotometrycznej analizy wydalonych fenoli i innych związków zdolnych do tworzenia wiązań oksydacyjnych. Fotometrię wykorzystuje się także do ilościowego oznaczania cyjanków w wodzie, glebach i osadach zgodnie z normą DIN 38405. Wicynalne diketony w piwie oznacza się także fotometrycznie po wydaleniu, zgodnie z MEBAK. Natomiast zawartość alkoholu w napojach określa się poprzez pomiar gęstości destylatu. Specyfikacje OIV mają zastosowanie tutaj do wina.